کتاب راهنمای تشخیص روانپویشی نسخه دوم PDM 2
کتاب راهنمای تشخیص روانپویشی نسخه دوم PDM 2
نوشته لینگاردی و مک ویلیامز
ترجمه دکتر رامین علوی نژاد
در ادامه بخشی از این کتاب را مطالعه می فرمائید
مقدمه
یک مدل شخصیت در نهایت به نوعی یک نقشه به حساب میآید. هدف آن کمک به استفاده کننده برای پیدا کردن مسیر و تطبیق دادن خود بوسیله علائم وجهت یابی است. نقشه های مختلف اهداف متفاوتی را دنبال میکنند ( نقشه جاده، نقشه جغرافیایی، نقشه سیاسی). اهداف نقشه محور P نسخه دوم راهنمای تشخیصی مبتنی بر روان پویشی (PMD-2) عمق بخشیدن به فهم درمانگران از بیماران و جهت دادن به مسیر درمان است.
سایر نقشه های شخصیت، از قبیل راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM، در حال حاضر نسخه پنجم انجمن روانپزشکی آمریکا، 2013) و طبقه بندی بین المللی بیماریها ( ICD-10 سازمان بهداشت جهانی، 2000)، اهداف متفاوتی را ارائه میدهند. آنها مزایا و معایبی دارند اما عموما درمانگران این احساس را ندارند که فهم روانشناختی مناسبی برای هدایت درمان توسط این منابع حاصل میشود (از جمله اسپیتزر، فیرست، شدلر و همکاران، 2008). نقشه محور P صریحا برای این منظور در نظر گرفته شده است.
یک تفاوت بنیادین بین راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) و طبقه بندی بیماریها (ICD) و نقشه محور P در این است که DSM و ICD اختلالات را طبقه بندی میکنند اما در مقابل نقشه محور P بازنمایی انواع انسان است. هدف آن، ارتقاء فرمول بندی مورد است تا درمانگر بتواند مشکلات فرد را در بافت گسترده ای ازکارکرد شخصیت بفهمد. این، به فهم نحوه اثربخشی رواندرمانی برای هر فرد بخصوص کمک میکند. فورمولبندی مورد برای بیمارانی که در رواندرمانی قرار نمیگیرند نیز به لحاظ بالینی مفید است، برای نمونه به درمانگر کمک میکند تا عدم تبعیت از درمان، مدیریت تروما و سوگ یا انجام کار مفید در ساختار توانبخشی را بفهمد. گرچه درمانگرانِ با تجربه روان پویشی با مفاهیمی که ارائه خواهد شد آشنایی بیشتری دارند، اما هدف ما فراهم کردن اطلاعات برای عمق بخشیدن به فهم و بهبود اثرگذاری درمانگران با هر جهت گیری نظری است (لینگاردی . مک ویلیامز، 2015).
مبانی اصلی سازمانیافتگی محور P شامل: (1) سطح سازمان یافتگی شخصیت و (2) تیپ یا سبک شخصیت میشود. منابع قبلی (DSM, ICD) یک طیف برای توصیف شدت بدکارکردی شخصیت هستند و دامنه ای از شخصیت سالم به نوروتیک و مرزی و سپس سطوح روانپریشی را شامل میشوند. این منبع (PMD-2) تیپ یا سبک های بالینی شناخته شدهای از شخصیت را ارائه میدهد که سطوح میان بری از سازمان شخصیت هستند. مفهوم سبک شخصیت به طور ذاتی نمیتواند موضوع سلامت یا آسیب شناسی باشد بلکه در عوض موضوعات محوری روانشناختی و مبانی سازمان دهی آنها را شامل میشود. با تعیین کردن سطوح سازمان و سبک شخصیت فرد بیمار، درمانگر میتواند فرمولبندی مورد روانشناختی ارزشمندی فراهم و در نتیجه درمان موثری را هدایت کند.